Helski666
Dołączył: 07 Paź 2008
Posty: 4
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Łódź
|
 Wysłany: Czw 22:13, 09 Paź 2008 Temat postu: Kanon 2006 |
|
|
[link widoczny dla zalogowanych]
Tytuł: Kanon(2006);
Ilość odcinków: 24;
Ukazywało się w okresie: od 06.10.2006 do 16.03.2007;
Gatunek: Dramat, Nadprzyrodzone, Magia, Szkoła, Harem, Romans, Seinen;
Produkcja: Visual Art`s/Key, Kyoto Animation;
Animacja: Kyoto Animation.
Wiele recenzji opisuje Kanon 2006, jako dzieło wspaniałe, zachwycające i dające człowiekowi zadowolenie z jego oglądania. Czy tak naprawdę jest? Otóż odpowiedź na te pytanie oczywiście nie jest jednoznaczna. Zacznę jednak od początku czyli przyjrzenia się podstawom tego anime. Prekursorem Kanona 2006 był rzecz jasna Kanon 2002. Liczy on mniej odcinków, bo tylko 13, jest uboższy w treść i tym samym bardziej tajemniczy, zostawia wiele niedopowiedzeń oraz ma gorszą kreskę (aczkolwiek przyzwoitą jak na tamte czasy) od Kanona wyprodukowanego przez Kyoto Animation. Jednak produkcja z 2002r. miała to „coś” co przyciągało, a w efekcie nawet pozwoliło na jej „remake” cztery lata później.
Zima. Pada śnieg. Panuje wszechogarniający chłód. W takich warunkach pogodowych główny bohater tego anime Yuuichi wysiada na stacji kolejowej nieznanego miasta i czeka na swoją kuzynkę o wdzięcznym imieniu Nayuki. Razem udają się do domu jej matki, tym samym cioci(Akiko) Yuuichiego. Chłopak z niewiadomych przyczyn musi zamieszkać w domu swoich krewnych na dłużej. Nie jest to jednak pierwszy raz, gdy przebywa w domu swojej ciotki. Będąc jeszcze dzieckiem spędził w nim ferie zimowe… Ferie, z których już niewiele pamięta, aczkolwiek podświadomie odczuwa iż były dla niego ważnym etapem w życiu. Co się wtedy wydarzyło? Dlaczego Yuuichi zapomniał o tym co się stało podczas feralnych ferii? Odpowiedź na te i wiele innych, równie ciekawych pytań, znajdziemy oglądając kolejne odcinki tej serii. Napisanie więcej na temat fabuły byłoby złem, na które nie mogę sobie pozwolić, a to dlatego, że każde następne zdanie mogłoby w jeden czy drugi sposób popsuć zabawę płynącą z odkrywania po kolei wątków tajemniczej fabuły, osnutej wokół wspomnień i życia doczesnego głównego bohatera.
Sama akcja toczy się na przemian w szkole, w domu Akiko i Nayuki oraz w wielu malowniczych sceneriach miasta i okolic. Kreska imponuje, jest wyraźna, czytelna, po prostu piękna. Dbałość o szczegóły wprawia w zachwyt. Tło dla akcji jest równie piękne jak to co możemy zobaczyć na pierwszym planie. Nie każde anime posiada tak starannie dopracowaną stronę wizualną. I jeżeli dodamy do tego nastrój jaki momentami panuje na ekranach spokojnie możemy stwierdzić iż mamy do czynienia z produkcją niebanalną. Jednak „samym obrazem człowiek nie żyje”… Do pełni szczęścia potrzebna jest jeszcze muzyka, głosy aktorów, którzy podkładają postaci oraz wiele innych niuansów związanych z naszym narządem słuchu. Co z tego, że oprawa graficzna jest świetna, gdy oprawa audio psuje nam całą zabawę z oglądania. Dzięki Bogu (a raczej dzięki ludziom odpowiedzialnym za udźwiękowienie) audio nie jest słabą stroną Kanona. Wręcz przeciwnie, muzyka która sączy się powoli z głośników podczas „openingu” wprawia w odpowiedni nastrój, pobudza duszę i stronę odpowiedzialną za uczucia człowieka. Każdy głos odzwierciedla postać pod, którą jest podłożony, co pozwala widzowi lepiej utożsamić czy też zrozumieć dany charakter.
O ile napisałem już o oprawie audiowizualnej, początkach owego anime oraz szczątkowo o fabule to nie napisałem o najważniejszej rzeczy, która wyróżnia ten tytuł, i sprawia, że warto je obejrzeć. Tym „czymś” jest niewątpliwie klimat. Owe połączenie sfery „sacrum” jak i „profanum” wprowadza widzów w diametralnie inny, choć bliski każdemu z nich świat. Już wyjaśniam… Ową sferą „sacrum” może być przykładowo folklor (motyw właściwości magicznych lisów) czy też nadprzyrodzone umiejętności, niektórych postaci… Oczywiście jest to tylko pretekst na zaprezentowanie pewnych prawd o świecie doczesnym, czy też o człowieku jako istocie, którą kierują emocję, ale właśnie to sprawia, że wszystko co obserwuje się na ekranie jest takie wyjątkowe i jakby nierealne, odległe a zarazem bliskie. Połączenie tych dwóch skrajności owocuje w nieprzewidywalnej fabule, a także w wszechobecnej aurze tajemniczości. Czy tylko tyle może nam zaoferować Kanon? Otóż tak… Bo i co więcej może oferować ten świetny pod każdym względem tytuł. Można rzecz jasna przyczepić się do rozwoju emocjonalnego co po niektórych bohaterów sprawiających że nie zachowują się jak na swoje lata przystało. Ich dojrzałość, czy też jej brak w niektórych wypadkach można zaliczyć na plus, a także na minus tej serii.
Czas na podsumowanie. Genialna oprawa audiowizualna, klimat, fabuła, a także treść (której niektórym anime brakuje) sprawiają, że bez przeszkód mogę polecić Kanona każdemu, kto dysponuje choć odrobiną wrażliwości i empatii, a im więcej jej tym lepiej, gdyż siła oddziaływania tego anime na człowieka rośnie wprost proporcjonalnie do ilości pokładów emocjonalnych w nim zawartych.
Na koniec jeszcze kilka ciekawostek odnośnie Kanona. Zarówno Kanon2002 jak i Kanon2006 wzięły swoje początki z gry, która ukazała się w sprzedaży 4 Czerwca 1999, Stworzona ona została przez studio Key i do tej pory została wydana między innymi na PSP oraz na PC (od 18lat, eroge). Na uwagę zasługuję również spolszczenie wykonane przez Anime Garden (mianowicie Suzaku i Quithe).
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Helski666 dnia Czw 22:14, 09 Paź 2008, w całości zmieniany 1 raz
|
|
