Zapiski z notesu

Rabit

Czyli dodajemy tutaj własną poezję i cytaty.
-można też komentować Razz

Moje wiersze.

Kotek

Nieostrożny krok
jęk łamanych kości

Nigdy więcej już
nie będziesz biegał
Nigdy już nie
pobawisz się ze mną
Nigdy więcej cię nie zobaczę
mała puszysta kulko
mój przyjacielu

Na mnie spadła powinność
pochowania cię
W płytkim grobie
do wiecznego snu spoczniesz
Twe życie choć trwało chwil kilka
wypełniała je zabawa i szczęście.

Cierpienie

Ty które powalasz na kolana.
Ty które odbierasz radość życia.
Ty które pozostawiasz blizny w mej duszy.

Nie chcę cię, ale przez całe życie jesteś tuż obok.

Cytaty

Życie ludzkie jest delikatne niczym płomień świecy równie łatwo gaśnie i równie szybko się wypala, więc ceń każdą chwilę swego istnienia bo jest tak ulotne.

Gdy umiera ktoś bliski twemu sercu, nie płacz ponieważ mrok łez przyćmi światło twego życia.

Wybierając pomiędzy miłością a życiem wybierz miłość bo gdy odrzucisz ją przez całe życie będziesz cierpieć i tylko śmierć ukoi twój ból.

Rabit

Ten wiersz był niedokończony składał się tylko z czterech linijek ale dokończyła go moja znajoma

Cierpiąca Dusza

Miliony suchych łez płyną
Miliony niemych słów nawołują
Miliony zapomnianych szans płacze
...dusza ma obolała i smutna
Miliony słów w zaciśniętych ustach
Miliony niemych krzyków
Miliony skarg wypłakanych
...dusza ma cierpieć nauczona
Miliony myśli bolesnych
Miliony beznadziejnych rozpaczy
Miliony pustych dni i nocy
ale dusza ma odrodzi się odmieniona

I mój kolejny cytacik:

Me serce było zimne.
Lecz mój uśmiech odbity w sercach wielu ludzi zaowocował uśmiechem płynącym z głębi ich serca i siła tych ciepłych uśmiechów rozgrzała me serce.

Ani to wiersz ani cytat sami zakwalifikujcie ten tekst.

Me serce jest jak płomień świecy, wokół mnie tysiące innych świec, żyje wśród nich, gdy któraś migocze ja też to czuje, a gdy wiatr zgasi jedną z nich słyszę niekiedy jej ostanie westchnienie, kiedyś myślałem że mój płomień nigdy nie przeminie lecz mój płomień wiele razy stawiał czoła wiatru,a także wiele bliskich mi płomieni zgasło tak cicho, dotarła do mnie wtedy ulotność rzucanego przez nas światła i jedyne co po nas pozostaje to drżenie w płomieniach innych.

Ps. Mimo że jestem mężczyzną przy pisaniu tego me oczy zrobiły się dziwnie wilgotne (lecz nie uroniłem łzy).

monika

spociły się o ilości liter? Wink

jak dla mnie za dużo uczuć, choć 'Kotek' jest całkiem ciekawy Wink

sama piszę, lecz z 2 wierszy jestem dumna.
piszesz tak sam od siebie, czy może jakiś poeta Cie 'kopnął' w tę stronę? Wink